Superfoods zijn erg populair. Niet gek natuurlijk, ze zijn lekker en bovenal gezond.
In Nederland kun je inmiddels ook in de supermarkten je superfoods kopen. In Bremen moet je er nog steeds voor naar de bio-winkel. Omdat drogisterijen (DM, Rossmann) ook een afdeling bio-food hebben, begin je ze daar ook tegen te komen. Chia zaad kan ik daar halen, maar voor hennep zaad moet ik nog steeds naar de bio-winkel toe.

Wat is superfood?

Superfood wordt zo genoemd omdat ze bergen en bergen aan gezonde voedingsstoffen hebben. Het is echter geen officiële term. Er mag in de EU dan ook geen gezondheidsclaim op staan, tenzij wetenschappelijk bewezen. Het komt erop neer dat het dus voornamelijk een marketing term is.

Het gaat bij superfoods meestal om voedingsmiddelen die een hoog gehalte aan antioxidanten hebben, en/of een goede en gezonde vet-verhouding. Kanttekening die door sommigen geplaatst wordt, is dat je meestal heel veel van een bepaald voedingsmiddel tot je moet nemen, voordat je profijt kunt hebben van al dat goeds in superfood.
Waarom ik ze dan toch eet? Vooral omdat ze lekker zijn, en altijd beter dan het pakje-zakje spul uit de super. En echt gezond eten doe je naar mijn mening als het zo veel mogelijk puur natuur én lekker gevarieerd is. En daar horen superfoods dus bij.

Welke superfoods zijn er?

Dat zijn er inmiddels nogal wat. Zo heb je de categorie groente / fruit, waar bijvoorbeeld bosbessen en broccoli als een superfood gekenmerkt worden. En ook noten worden als superfood aangeprezen. Maar er zijn ook de zogenaamde exotische superfoods, en die vind je dus tegenwoordig terug in je supermarkt. Een kort overzicht hiervan (en zeker niet volledig):

• Acai: spreek uit Ah-saa-i. Deze kleine besjes zouden tien keer meer anti-oxidanten als druiven bevatten. Ze zijn goed voor je hart en bloedvaten. Je koopt acai in poedervorm, en kan het door je smoothie doen, of in een dressing verwerken.
• Chia: de kleine zaadjes vol gezonde omega-vetzuren. Lekker zo in de salade, voor extra knapperigheid in je low carb cracker, of een nachtje geweld in wat amandelmelk als chia pudding.
• Goji bessen: kleine, rode, friszure besjes. Al duizenden jaren in gebruik in de Chinese geneeskunde. Ik eet ze niet, krijg er buikpijn van.
• Hennep zaad: mijn nieuwe verslaving, eveneens vol met gezonde vetzuren en hoogwaardige eiwitten. De bevolking van het Chinese dorp Bama Yao zou meer dan 100 jaar oud worden omdat ze heel veel hiervan eten. Ik eet het graag in mijn ontbijt-yoghurt, maar je kunt het ook over een salade strooien. En nee, je wordt er niet high van hoor ;-) .
• Matcha: dit is een speciale groene thee, die tot poeder vermalen te krijgen is, en hééél duur is. Maar: je hebt er maar een beetje van nodig, schijnt (ik heb het zelf nog niet inmiddels uitgeprobeerd in deze ijsjes en in deze cake). Matcha is de koningin onder de antioxidanten leveranciers. Matcha is hip (in ieder geval in Duitsland), en wordt voor van alles en nog wat gebruikt (smoothies, gebak, ijs en meer).
  Let op: matcha bevat veel cafeïne, als je daar gevoelig voor bent: oppassen dus.

• Moerbeien: vruchten van de moerbeiboom. Vol vezels, antioxidanten en vitamines. Omdat ze kort houdbaar zijn, worden ze vaak gedroogd. Je kunt ze zo snacken, of verwerken in je smoothie, yoghurt of noten-mix.

Mijn ervaring met moerbeien

Ik las op internet dat iedereen gek is op moerbeien, en dat ze vooral lekker zijn in de ontbijt-yoghurt. Hier in Bremen heb ik ze nog niet gezien, maar tijdens mijn recente bezoek aan Nederland heb ik een bakje bij AH meegenomen. Ik was veel te nieuwsgierig geworden naar de smaak van die – in mijn ogen – lelijke besjes.
Terug in Bremen heb ik een lekkere bak Griekse yoghurt gemaakt met kaneel, walnoten en zonnebloempitten, en moerbeien erdoor. En dan de eerste hap … tja, ik werd er dus niet warm van. Ik vond ze een beetje taai en eigenlijk best wel zoet. Een beetje té, naar mijn smaak (en dat gezegd door een voormalig roze-koek-verslaafde :-D ). Zo zie je maar dat smaken verschillen.

Natuurlijk gooi ik geen eten weg, maar ik zag het ook niet zitten om een paar dagen tegen mijn zin met moerbeien te ontbijten. Ik heb ze daarom als zoetmiddel gebruikt in een koolhydraatarme baksel, afgeleid van worteltaart: de wortelcake. En dat vond ik dus errug lekker!

De carrot cake is niet te zoet en wordt lekker smeuïg. En natuurlijk is deze wortelcake tarwevrij en glutenvrij. Je kunt ze een dag of vijf in de koelkast bewaren (als dat je lukt ;-) ).
Deze wortelcake is een ideale koolhydraatbewuste traktatie voor een speciale gelegenheid. Of maak deze carrot cake eens als je vrienden over de vloer krijgt.

Wortelcake met moerbeien

11 KH (per plak)

Bereidingstijd: 15 minuten (plus 45 minuten oventijd)

Je hebt nodig voor 1 cake (11 plakken):

3 winterwortels (200-250 gr)
100 gr amandelmeel
100 gr kikkererwtenmeel (besan)
50 gr kokosolie
3 eieren
2 tl kaneel
1/2 tl gemalen vanille (optioneel)
flink handje moerbeien (bijv. van AH)
1 snuf nootmuskaat
1 el honing
2 tl bakpoeder

Zo maak je het:

1. Verwarm de oven voor op 180 graden. Rasp de wortels. Smelt de kokosolie in een pannetje.
2. Kluts de eieren los met een vork. Voeg de kokosolie, kaneel, vanille, nootmuskaat en honing toe en meng goed. Zeef het kikkererwtenmeel met het bakpoeder erboven, en voeg tegelijk de gemalen amandelen toe, weer goed mengen. Meng dan de wortels en de moerbeien erdoor.
3. Doe het deeg in een cakevorm (ik doe er zelf altijd een stuk bakpapier in), en strijk glad / druk aan. Bak de wortelcake in ongeveer 45 minuten gaar. Even af laten koelen voordat je de cake snijdt!

Tips:

• Je zou ook muffins kunnen maken met het deeg, maar dan worden het er waarschijnlijk minder dan 12, en dus gaan de koolhydraten omhoog. De keuze is aan jou.
• Neem in plaats van kaneel eens speculaaskruiden, laat de nootmuskaat dan achterwege.
• Voeg een eetlepel verse geraspte gember toe voor een extra pittige smaak.

Vrij van gluten en lactose. Bevat honing.
Geschikt voor koolhydraatbeperkt en Paleo.

Smaken verschillen … stem hier op dit recept: (nog geen stemmen)
Laden...