Zomaar ineens?
Vandaag een langere blog dan anders over mijn lactose-intolerantie.
Mijn binnenwerk (zo noem ik mijn maag en darmen meestal) en ik zijn nooit beste vrienden geweest. Als tiener had ik ontzettend vaak last van een soort darmkolieken, die volgens de arts toe te schrijven waren aan stress en PDS (prikkelbaar darm syndroom). De term PDS bestond toen geloof ik nog helemaal niet: het heette heel gezellig spastische darm. Nou, spastisch van de pijn was ik wel hoor, als ik zo’n aanval had. Ik kroop van ellende over de grond. Zo’n aanval duurde meestal een dag of twee, en dan ging het weer een paar weken goed. Na mijn puberteit werd het allemaal wel beter, maar ik heb altijd een onrustig binnenwerk gehouden.
De laatste maanden (eigenlijk zelfs jaren) kreeg ik weer steeds meer last. Pijn aan de linkerzijde, pijn in mijn maag, opgeblazen buik. Wandelingen in de natuur maakte ik steeds minder, want dan was er immers geen wc in de buurt.
Ik was er al vaker mee naar een arts geweest, heb vorig jaar zelfs een darmonderzoek gehad, maar alles bleek (gelukkig maar) in orde. Toch werden de klachten steeds erger, dus eind vorig jaar ben ik voor de zoveelste keer richting arts gegaan.
Die begon over het slikken van maagbeschermers. Alles leuk en aardig, maar volgens mij verlicht dat hooguit symptomen en neemt niet de oorzaak weg. Ik zag dat dus niet zo zitten. Daarom kreeg ik een verwijsbrief mee voor een maagonderzoek. Dat was kort voor kerst.
Eetdagboek
Ik besloot om de feestdagen af te wachten en ondertussen secuur een eetdagboek bij te gaan houden, en parallel natuurlijk een klachtendagboek.
Had ik dat maar eerder gedaan.
Al na een week viel me op, dat ik gedurende de dag voor mijn slapeloze nachten van de pijn, relatief veel zuivel op had. Niet gek natuurlijk, als vegetariër. Yoghurt of hüttenkäse als ontbijt is bijna standaard, en kaas? Zonder kaas geen leven toch! Ik let er eigenlijk altijd goed op dat ik voldoende zuivel eet, vooral vanwege de calcium en de proteïne. Dierlijke eiwitten kunnen nu eenmaal beter door je lijf opgenomen worden dan plantaardige.
De dagen tussen Kerst en oud en nieuw heb ik consequent geen zuivel gegeten. En het ging die dagen beter. Ik had in ieder geval geen pijnlijke slapeloze nachten meer.
Oliebollen
En toen kwam nieuwjaarsdag.
Trouwe lezers van mijn blog weten dat ik elk jaar voor mijn Duitse buren (en voor onszelf natuurlijk) een stapel ouderwetse oliebollen bak. Ja, die lekkere foute gemaakt met van die pakken van het merk dat begint met de letter K. Die oliebollen vinden altijd gretig aftrek, en zelf eet ik er ook graag een paar (want een keertje kan alles toch, als het om de koolhydraten gaat).
De nieuwjaarsdag-wandeling die ik met manlief gemaakt heb, zal me nog lang heugen. Precies op het verste punt van de wandeling begonnen mijn darmen te rommelen, en ze waren niet meer te houden! Ik weet niet meer precies hoe ik thuis gekomen ben, maar het is gelukt. Ik snapte er niks van, ik nam toch juist geen zuivel? Zou er toch iets anders aan de hand zijn?
En toen dacht ik “laat ik de ingrediëntenlijst van de oliebollenmix eens nakijken” … jawel: weipoeder. Dat is zo ongeveer lactose puur, als ik het goed begrijp. Toen wist ik het eigenlijk zelf al zeker: mijn lijf vindt lactose niet (meer) zo leuk.
Waaat! Geen kaas?
In januari ben ik heel stoer compleet met zuivel gestopt. Ja, ook met kaas. Na een miskleun met halloumi vond ik de tijd gekomen om het eens helemaal zonder zuivel te proberen (halloumi is weliswaar een harde kaas, maar er zit dus wel lactose in).
Na ongeveer een week kreeg ik rust. Totale rust, in mijn binnenwerk, zoals ik dat eigenlijk nog nooit had. Als ik nu naar het toilet moet maar er is er geen in de buurt, dan krijg ik geen stress meer en kan ik het gewoon ophouden tot thuis. En dat kon ik dus al jaren niet meer.
Maar ik merkte nog meer verbeteringen in mijn gezondheid:
- mijn eeuwige snotneus (ik heb overal in huizen van die dozen met tissues staan) verdween;
- mijn wekelijkse hoofdpijndagen verdwenen (sinds januari dit jaar heb ik slechts 1 dag flinke koppijn gehad. Afkloppen …);
- mijn eczeem werd minder;
- ik slaap beter dan ooit (niet gek als je geen pijn in je buik meer hebt);
- en voor mij persoonlijk het fijnst: mijn gewrichten werden minder pijnlijk en gezwollen. Ik ben niet zo’n romantisch type, maar ik werd toch een beetje emotioneel, toen bleek dat ik mijn trouwring weer om mijn vinger kreeg …
Inmiddels ben ik getest, en is inderdaad gebleken dat ik een lactose-intolerantie heb. Het was fijn geweest als er een dokter was geweest die daar iets eerder aan had gedacht natuurlijk.
Mijn besluit staat vast: ik houd het voorlopig op een zuivelvrij leven. Het enige dat ik af en toe eet, is echte boter. Maar ik sluit niet uit dat de kaas af en toe terug komt hoor.
Aziatische groene salade
Oh, het recept! Want daar gaat het toch eigenlijk om op deze foodblog.
Ik heb een lekkere gezonde Aziatische groene salade met oesterzwam en zonder zuivel (in Aziatische recepten vind je sowieso weinig zuivel terug) voor je gemaakt, geen straf hoor! Voor de eiwitten zorgen dit keer die oesterzwammen, die voor een plantaardig product niet slecht scoren. En vergeet vooral de tamarinde niet in dit recept, die geeft net die speciale smaak aan deze salade.
Aziatische groene salade met oesterzwam
14 KH
Bereidingstijd: 20 minuten
Je hebt nodig voor 2 personen:
1 stronk broccoli
1 courgette
200 gr oesterzwammen
2 bosuitjes
1 avocado
handje taugé (of alfalfa)
handje pinda’s (ongezouten), grof gehakt
sesamzaadjes
2 tl tamari
1/2 el tamarinde
vergemalen zout en peper (en evt. gerookte zeezoutvlokken)
1 el sesamolie
kokosolie om te bakken
Zo maak je het:
- Snijd de broccoli in roosjes en kook ze in ongeveer 5 minuten beetgaar. Giet de broccoli af.
- Maak met de spiraalsnijder noedels van de courgette (de zogenaamde courgetti). Maak de oesterzwammen schoon en snijd grote exemplaren in stukjes. Snijd de bosuitjes in ringetjes.
- Verhit wat kokosolie in een roerbakpan. Roerbak de oesterzwammen zo’n 5 minuten. Voeg de bosui toe en roerbak nog een minuut. Zet het vuur dan laag en roer tamari en tamarinde erdoor. Breng pittig op smaak met zout en peper.
- Verhit in een andere pan weer wat kokosolie en roerbak de courgetti 2-3 minuten (niet te lang, dan laat de courgette te veel vocht los). Roer de pinda’s erdoor.
- Maak de avocado schoon en snijd ze in plakken.
- Maak twee borden of kommen op: verdeel de courgetti, broccoli, oesterzwam en avocado erover. Besprenk de avocado indien gewenst met gerookt zeezout. Verdeel de taugé (of alfalfa) over de kommen, sprenkel de sesamolie erover en serveer.
Tips:
- Je kunt deze salade met oesterzwam lauwwarm eten, maar ook eerst volledig af laten koelen voordat je ze serveert.
- Meer lekkere salades vind je hier.
Smaken verschillen … stem hier op dit recept: